TCM Southern Ginseng

Από την αγγλική έκδοση της Wikipedia: “ To Gynostemma pentaphyllum, γνωστό ως jiaogulan, προέρχεται από την Κίνα. Η πρώτη περιγραφή του φυτού αναφέρεται το 1406 μ.Χ από τον Zhu Xiao, που παρουσίασε μια περιγραφή και ένα σχέδιο του βοτάνου στο βιβλίο “Materia Medica for Famine” ως μέσο επιβίωσης και όχι ως θεραπευτικό βότανο. Η πιο πρώιμη αναφορά της χρήσης του jiaogulan ως θεραπευτικό βότανο προέρχεται από τον βοτανολόγο Li Shinzen στο βιβλίο του Compendium of Materia Medica το οποίο εκδόθηκε το 1578.

Η σύγχρονη αναγνώριση του φυτού εκτός Κίνας προέρχεται από την έρευνα για υποκατάστατα της ζάχαρης. Κατά τη δεκαετία του ’70, ο Ιάπωνας Masahiro Nagai ανακάλυψε σαπονίνες ίδιας χημικής ΄συστασης με αυτές που εντοπίζονται στο πανάκριβο, φημισμένο Panax ginseng. Περαιτέρω έρευνες ανέδειξαν πολλές περισσότερες σαπονίνες (gypenosides) συγκρίσιμες ή ίδιες με αυτές που εντοπίζονται στο ginseng. To Panax ginseng εμπεριέχει ginsenosides ενώ οι σαπονίνες gypenosides εντοπίζονται στο Jiaogulan.”

Εκτός της υπέροχης γεύσης του, φαίνεται ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ωφέλιμο δώρο της μητέρας φύσης. Οι ντόπιοι Κινέζοι το αποκαλούν “βότανο της αθανασίας” επειδή καταναλώνεται εκτενώς σε συχνή βάση από πολλούς ηλικιωμένους εντός της επαρχίας Guinzhou. Ανεκδοτολογικές παραδοσιακές και σύγχρονες αναφορές σημειώνουν τις νοοτροπικές ιδιότητες του και την αύξηση νοητικών και σωματικών επιπέδων ενέργειας, προώθηση σταθερής διάθεσης, καλύτερη ανταπόκριση στο στρες. Φαίνεται να διαθέτει μεγάλη διάρκεια προσφέροντας πολύ καθαρή, αγνή διέγερση. Όπως ισχύει για τα περισσότερα προσαρμογόνα βότανα, η σταθερή καθημερινή χρήση αποδίδει καλύτερα αποτελέσματα.