Γαϊδουράγκαθο – Καρπός

Το γαϊδουράγκαθο (Silybum marianum L. Gaernt. – αποκαλείται και άγρια ​​αγκινάρα – είναι ένα θεραπευτικό φυτό που χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια ως γιατροσόφι για μια μεγάλη ποικιλία παθήσεων. Το γαϊδουράγκαθο είναι ένα ετήσιο έως εξαετές φυτό της οικογένειας των Asteraceae, που ανθίζει τον Ιούλιο-Αύγουστο με κοκκινωπά-μοβ άνθη.

Οι καρποί του έχουν χρησιμοποιηθεί από μητέρες για την τόνωση της παραγωγής γάλακτος. Το S. marianum συνδέεται επίσης με έναν θρύλο που αναφέρει ότι οι λευκές φλέβες των φύλλων του φυτού προκλήθηκαν από μια σταγόνα από το γάλα της μητέρας του Ιησού. Για αυτό το γαϊδουράγκαθο ονομάζεται μερικές φορές και Mary Thistle, St.

Το γαϊδουράγκαθο έχει χρησιμοποιηθεί από την εποχή των αρχαίων γιατρών και βοτανολόγων για τη θεραπεία μιας σειράς ηπατικών δυσλειτουργιών και διαταραχών της χοληδόχου κύστης. Οι πρώτες αναφορές αυτού του φυτού βρίσκονται στην Παλαιά Διαθήκη (Γένεση 3:18). Στην αρχαία Ελλάδα, το Silybum marianum χορηγούνταν για τη θεραπεία της ηπατικής δυσλειτουργίας. Έχει επίσης ανακαλυφθεί ότι τα ινδικές και κινέζικες βοτανολογικές φόρμουλες χρησιμοποιούσαν το Silybum marianum στην κλινική πράξη για προβλήματα με το ήπαρ και τη χοληδόχο κύστη. Η ηπατοπροστατευτική του δράση έχει αποδειχθεί από πολλούς ερευνητές. Χάρη στις ωφέλιμες ιδιότητές της, η σιλυμαρίνη – ένα εκχύλισμα των καρπών του γαϊδουράγκαθου – ταξινομήθηκε από τον ΠΟΥ κατά τη δεκαετία του 1970 ως επίσημο φάρμακο με ηπατοπροστατευτικές ιδιότητες. Η σιλυμαρίνη (silymarin) ευρίσκεται σε συγκεντρώσεις 1,5-3% επί του ξηρού βάρους των καρπών του φυτού. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένα γραμμάριο ανθών εμπεριέχει 15-30 mg silymarin.