Ψυχοναυτική : Οι Τρεις Πρώτες Φάσεις Ενός Ταξιδιού

1^η Φάση : Η Απογείωση

Αφού καταναλώσετε με σεβασμό την ψυχεδελική ουσία της επιλογής σας, θα χρειαστεί να αντιμετωπίσετε την πρώτη φάση, η οποία κάποιες φορές είναι εύκολη και κάποιες φορές δύσκολη. Η χρονική περίοδος μέχρι την πρώτη εμφάνιση των επιδράσεων θα ποικίλλει ανάλογα με την ουσία που εμπλέκεται, τη δόση που λαμβάνεται, τη μέθοδο κατάποσης και το περιεχόμενο του στομάχου. Η μετάβαση από την «εδαφική κατάσταση» μπορεί συχνά να είναι ταραχώδης, καθώς προσαρμόζεστε στις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα. Αυτό που ακολουθεί είναι δύσκολο να περιγραφεί γραμμικά. Θα υπάρξει κάποια γενίκευση, γιατί πολλές από αυτές τις ουσίες παράγουν ποιοτικά διαφορετικά αποτελέσματα, αλλά με κάποιες ισχυρά δεσμευτικές ομοιότητες. Σε αυτό προστίθεται το γεγονός ότι η ψυχεδελική εμπειρία είναι πολύ δύσκολο να περιγραφεί με λέξεις. Μια τέτοια εμπειρία είναι διαφορετική κάθε φορά για κάθε άτομο – επομένως, ο μόνος τρόπος για να το ανακαλύψετε πραγματικά γίνεται μέσω της άμεσης εμπειρίας. Όταν ακούνε τη λέξη «ψυχεδελικά», οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν στο νου τους κάποιες τρυπταμίνες [ψιλοκυβίνη, DMT σε συνδυασμό με αλκαλοειδή harmala, LSD], και το «αρχέτυπο» ψυχεδελικό φαιναιθυλαμινής, τη μεσκαλίνη.

Η πρώτη φάση λοιπόν, η αποκαλούμενη απογείωση. Η μετάβαση χαρακτηρίζεται αρχικά από σωματική και ψυχική ανησυχία, μερικές φορές με περίεργες γαστρικές αισθήσεις και αόριστους πόνους στο σώμα που μπορεί συχνά να ανακουφιστούν, εν μέρει με τέντωμα και βαθιά, αργή αναπνοή. Μερικοί άνθρωποι παρουσιάζουν ήπια ναυτία, αν και ο εμετός είναι σπάνιος εκτός από έντονα γευστικά παρασκευάσματα όπως η ayahuasca ή αυτά που παρασκευάζονται από μεσκαλίνη που περιέχουν οι αντίστοιχοι κάκτοι – για τα παραπάνω, τόσο η ναυτία όσο και ο έμετος είναι σχετικά συχνά συνοδευτικά. Οι κόρες των ματιών διαστέλλονται και όλες  οι αισθήσεις αυξάνονται σιγά σιγά πέρα ​​από τα συνηθισμένα κατώφλια της αντίληψης, φαινόμενο που θα αυξηθεί σε ένταση μέχρι την κορύφωση της εμπειρίας. Αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να είναι μάλλον άβολα και αποπροσανατολιστικά στην αρχή, ιδιαίτερα αν κάποιος τους αντιστέκεται. Γενικά είναι καλύτερο να κάθεστε ή να ξαπλώσετε σε ένα άνετο σημείο, να αναπνέετε βαθιά, ενώ προσαρμόζεστε στοχαστικά στις αλλαγές που συντελούνται. Πρέπει όμως να ειπωθεί ότι οι επιπτώσεις στην αύξηση της δύναμης, μπορούν να επιτευχθούν σε βαθύτερες και πιο έντονες καταστάσεις συνεχίζοντας να παραμένετε ακίνητοι και να διαλογίζεστε. Αν και αυτό μπορεί να είναι δύσκολο, καλό είναι να το κάνετε στην αρχή.

 2^η Φάση : Η Είσοδος στην Υπερβατική Εμπειρία

Συχνά γίνεται αισθητή μια βαθιά ευφορία και μια αίσθηση δέους και απορίας.Τα οπτικά εφέ ξεκινούν από την ενίσχυση των χρωμάτων, των σχημάτων και των υφών, και μπορεί να εξελιχθούν σε πραγματικές παραισθήσεις, αν και ο ψυχοναύτης συνήθως γνωρίζει σε αυτό το σημείο ότι αυτό που βλέπει σχετίζεται με τις νευροχημικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα – μπορεί αυτές οι αλλαγές να είναι εσωτερικές, χωρίς να είναι απαραίτητα ορατές σε οποιονδήποτε άλλον. Με τα μάτια κλειστά, τα οπτικά φαινόμενα που σημειώνονται πίσω από τα βλέφαρα είναι συχνά εξαιρετικά θεαματικά και ζωηρά, με τάση να μεταμορφώνονται γρήγορα σε διαφορετικές λεπτομερείς κινούμενες εικόνες ενώ μπορεί να είναι δύσκολο για κάποιον να συμβαδίσει μαζί τους. Τα οπτικά εφέ συχνά συσχετίζονται με τις εξίσου γρήγορες διαδικασίες σκέψης που συμβαίνουν στο άτομο και με οποιαδήποτε μουσική ή ήχο που μπορεί να υπάρχει και μπορεί να φαίνεται φορτωμένος με νόημα και σημασία. Αυτή η συναισθησία μπορεί να επεκταθεί σε όλες τις αισθήσεις [δηλ. Θέαση ήχου, γεύση χρώματος κ.λπ.].

Η σκέψη παίρνει μια διάσταση που δεν συναντάται γενικά στον μέσο όρο κατάστασης συνειδητής εγρήγορσης. Οι σκέψεις συνήθως κατευθύνονται εσωτερικά προς την αυτοανάλυση ή περισσότερο σε μια εκπληκτική σαφήνεια. Η διαδικασία σκέψης συχνά μαρτυρείται οπτικά και συμβολικά. Εδώ μπορεί κανείς να έχει μια εξαιρετική ικανότητα αξιολόγησης της «μεγάλης εικόνας», προσωρινά απαλλαγμένης από μονοδιάστατες προοπτικές. Βαθιά ριζωμένα προσωπικά προβλήματα και οι ρίζες τους μπορούν να προσεγγιστούν από το υποσυνείδητο στο οποίο είχαν βρεθεί εξόριστα. Κατά συνέπεια, ο ψυχοναύτης βλέπει και λειτουργεί με μια ειλικρίνεια και διορατικότητα που σπάνια εμφανίζεται όταν είναι «νηφάλιος». Και με τη μεταφορά αυτών των λύσεων κατά την  επιστροφή στην «νηφάλια» κατάσταση και την εφαρμογή τους, πραγματικά θετικές αλλαγές μπορεί να συμβούν. Αν κάποιος δεν έχει βαθιά προσωπικά ζητήματα να επιλύσει, τότε αυτό το ρεύμα της συνείδησης μπορεί να κατευθύνεται προς εξωτερικά προβλήματα ή καθήκοντα, ή στη φύση της ίδιας της πραγματικότητας, σε υποατομικό επίπεδο και πέρα. Μερικές φορές, ωστόσο, μπορεί κάποιος να φαίνεται ότι έχει ελάχιστο έλεγχο της κατεύθυνσης που παίρνουν τα πράγματα στην ψυχεδελική εμπειρία. Και η τέχνη του «αφήματος», της οπτικής «relax, nothing is under control», είναι ένα πολύ σπουδαίο μάθημα από μόνο του!

Όταν είμαστε σε υπερβατική κατάσταση, γινόμαστε ευαίσθητοι σε πράγματα που, λόγω των διαδικασιών επεξεργασίας του εγκεφάλου μας, γενικά αγνοούμε στην καθημερινή ΖΩΗ. Το ανθρώπινο νευρικό σύστημα σε αυτή την κατάσταση μπορεί να γίνει συνειδητός αγωγός ή υποδοχέας για αυτό στο οποίο κάποιοι αναφέρονται ως «πληροφοριακό πίνακα» – μια πανταχού παρουσία στην οποία μπορούν να βρεθούν όλες οι σκέψεις, ο ψυχικός «θόρυβος», όλα τα αρχεία όλων όσων υπήρξαν, υπάρχουν ή πρόκειται να υπάρξουν. Μερικοί άνθρωποι το αναφέρουν ως «ένα μυαλό». Αυτό είναι μια έννοια που είναι δύσκολο έστω και να δουν επιφανειακά πολλοί άνθρωποι. Ενδεχομένως όμως θα μπορούσε να ειπωθεί πως η ανθρώπινη ιστορία το έχει βιώσει ως πραγματικότητα. Εξελίξεις στη φυσική φαίνεται να υποστηρίζουν την πιθανότητα ενός τέτοιου συστήματος. Η πιθανότητα της επίσης αντανακλάται στις «ολογραφικές» θεωρίες της συνείδησης και της πραγματικότητας [που μπορεί πράγματι να είναι ένα και το αυτό!], όπως αναφέρθηκε προηγουμένως (βλ. Narby 1998 για κάποια εξαιρετική συζήτηση. επίσης Wilber ed. 1985). Και πάλι αξίζει να αναφερθεί πως υπάρχουν πολλές αναφορές για άτομα που έχουν λάβει ψυχεδελικά σε κλινικές μελέτες [ή ιδιωτικά] και ως αποτέλεσμα, απέκτησαν γνώσεις για πράγματα που δεν μπορούσαν να έχουν προηγουμένως γνώσεις ή πραγμάτωσαν επιτεύγματα σε προβλήματα που ήταν ανησυχητικά για τους ίδιους για κάποιο χρονικό διάστημα σε επαγγελματικό ή σε άλλο πλαίσιο.

Αυτό είναι κάτι που έχει έχει συμβεί με χημικούς, αρχιτέκτονες, προγραμματιστές υπολογιστών, φυσικούς, και άλλους «επαγγελματίες». Η απαγόρευση της ανθρώπινης έρευνας με πολλές από αυτές τις ουσίες σημαίνει ότι υπάρχει, δυστυχώς, έλλειψη πολλών δημοσιευμένων δεδομένων σε αυτόν τον τομέα. Ευτυχώς στο Δυτικό Κόσμο υπάρχει πλέον μια πολύ πιο ανοιχτή στάση και πολύ μεγαλύτερο ανοιχτό ενδιαφέρον χωρίς ταμπού. Είναι ακριβώς αυτή η πτυχή των ψυχεδελικών, η έκθεση σε έγκυρες πτυχές της πραγματικότητας έξω από την «κανονική» εμπειρία, που επιτρέπει στους σαμάνους να εξασκηθούν στην τέχνη τους, μια διαχρονική «τέχνη» που κάνει το σαμανισμό επίκαιρο όσο ποτέ και σήμερα. Οι σαμάνοι έχουν μάθει να χρησιμοποιούν φυτικά ψυχεδελικά, ελίσσονται όπου χρειάζονται να πάνε σε αυτές τις βιωματικές σφαίρες, για να βρουν τις πληροφορίες απαιτούνται για το έργο τους. Αυτή είναι μια μαθημένη δεξιότητα που δεν μπορεί να διδαχθεί σε βιβλίο. Και αυτό είναι επίσης το σημείο όπου πολλοί ψυχοναύτες δεν καταλαβαίνουν τις μεγαλύτερες δυνατότητες των ψυχεδελικών.

Οι υπερβατικές εμπειρίες μπορεί να είναι τόσο συναρπαστικές από μόνες τους και είναι εύκολο να αποσπαστεί η προσοχή από αισθητηριακά φαινόμενα, και να ξεχνάμε ότι η ψυχεδελική κατάσταση μπορεί να εφαρμοστεί σε πολύ πιο χρήσιμα «πεδία» χωρίς να τελειώνει στην πνευματική ψυχαγωγία. Το πιο σημαντικό σημείο που πρέπει να θυμάστε όταν χρησιμοποιούνται ψυχεδελικά σε σαμανικό ή/και πνευματικό πλαίσιο είναι να θυμάστε γιατί ήρθατε σε αυτό το πεδίο. Εστιάστε στον σκοπό σας για το τελετουργικό και κάθε φορά που παρατηρείτε ότι οι σκέψεις σας περιπλανώνται, εστιάστε ξανά. Αυτό δεν χρειάζεται να αποτελεί μια περίπτωση αναγκαστικής συγκέντρωσης. Φαίνεται καλύτερο να υιοθετήσετε έναν βαθμό αποστασιοποίησης της συγκέντρωσης, που επιτρέπει μεγαλύτερη ευελιξία της αφηρημένης σκέψης – και έτσι εξελίσσονται οι σκέψεις στην ψυχεδελική εμπειρία, όχι σε γραμμική, λογική εξέλιξη. Η επιτυχής ενσωμάτωση της εμπειρίας, που θα συζητηθεί παρακάτω, είναι εν μέρει σημαντική επειδή συνδυάζει τον καρπό της αφηρημένης σκέψης με αυτόν της ορθολογικής σκέψης, φέρνοντας έτσι το αιθέριο στον υλικό κόσμο [ή το αντίστροφο!]. Γίνετε ένα δοχείο για σπόρους της διορατικότητας. Ποτίστε τους καρπούς της, γαλουχήστε τα βλαστάρια τους και αφήστε τα να αναπτυχθούν και να γίνουν δυνατά. Στη συνέχεια μοιράστε τον καρπό όπου είναι δυνατόν, έτσι ώστε να φυτευτούν νέοι σπόροι.

3^Η Φάση : H Καταιγίδα

 Εδώ οφείλουμε να πούμε πως αυτή η φάση εξαρτάται ουσιωδώς από την ποσότητα λήψης, το set και το setting. Η ψυχεδελική κατάσταση που εκδηλώνεται σε υψηλότερες δόσεις μπορεί να προκαλέσει μεγάλη σύγχυση και στενοχώρια. Πάντα υπάρχει πιθανότητα για αρνητικά ή δυσάρεστα ψυχολογικές αντιδράσεις στα ψυχεδελικά, συνήθως γνωστές απλώς ως «κακό ταξίδι», «bad trip». Τέτοιες ετικέτες δυστυχώς συσκοτίζουν ένα πολύ σημαντικό γεγονός – πολλές φορές ισχύει ότι ένα «κακό ταξίδι» συνήθως προσφέρει το μεγαλύτερο όφελος, καθώς σας εκθέτει στις δικές σας αδυναμίες, όπου πρέπει να γίνει η μεγαλύτερη εργασία με τους εαυτούς σας. Στη «συνηθισμένη» συνειδητότητα, είναι σύνηθες να καταστέλλεται η επίγνωση του ατόμου  με τα δικά σας ελαττώματα και αδυναμίες, είτε προβάλλοντάς τα σε άλλους είτε απλά αγνοώντας τα ή δημιουργώντας δικαιολογίες. Στη δίνη ενός «κακού ταξιδιού» δεν είναι πλέον δυνατό να ξεφύγετε από αυτά τα πράγματα. Συνεχίζοντας να τους αντιστέκεστε σε αυτό το σημείο και επιλέγοντας να μην μάθαίνετε από την εμπειρία, εφαρμόζετε μια συνταγή για ακόμη μεγαλύτερη νεύρωση και κακή προσαρμογή μακροπρόθεσμα.

Σύμφωνα με τον Rick Strassman (1984), τα άτομα «με τον φόβο της εγγύτητας των ομόφυλων άλλων» και «πρωταρχικοί αμυντικοί μηχανισμοί συμπεριλαμβανομένης της προβολής, της άρνησης και της τάσης για ψυχωτικές διαταραχές σκέψης». είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν αρνητικές αντιδράσεις. Το να εκτίθεται κάποιος στις πιο σκοτεινές σκέψεις, ή πτυχές της προσωπικότητας ή της αυτοεικόνας όπου δεν αισθάνεται άνετα, μπορεί επίσης να προκαλέσει αρνητική αντίδραση. Εδώ, θα προσπαθήσω να καλύψω τα πιο συνηθισμένα πράγματα που μπορεί να πάνε στραβά, και ορισμένους από τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να αντιμετωπιστούν. 

Μερικές φορές η εισροή ενέργειας και πληροφοριών μπορεί να δημιουργήσει «υπερφόρτωση πληροφοριών». Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μια κατάσταση πανικού, όπου τα άτομα που εμπλέκονται νιώθουν τα πάντα να πλημμυρίζουν πολύ γρήγορα, γίνονται ανήσυχοι και φοβισμένοι όταν βρίσκουν πως δεν μπορούν να σταματήσουν την εμπειρία ή να ξεφύγουν από αυτήν. Μερικές φορές ένας ψυχοναύτης μπορεί να  κυριεύεται από φόβο που καταναλώνει τα πάντα, που συχνά οδηγεί σε μια παρανοϊκή κατάσταση όπου κατασκευάζονται παραληρητικές ιδέες, ενώ μπορεί να  αισθάνεται ότι δεν μπορεί να ζητήσει βοήθεια, γιατί δεν εμπιστεύεται κανέναν να του πει την αλήθεια. Τα ψυχεδελικά ανοίγουν την επίγνωσή σας σε πολλά πράγματα, ιδιαίτερα σε αυτά πουκάποιοι αποκαλούν πνεύμα και «παραφυσικές» δυνάμεις, οι οποίες θα έπρεπε μάλλον να γίνουν αποδεκτές παρά «φοβιστικές». Αφήστε τα να περάσουν, αντί να ταυτιστείτε μαζί τους ως αντικείμενα φόβου – χωρίς το φόβο, δεν μπορούν να σας κάνουν κακό. Χαιρετίστε τα με αγάπη και μπορεί ακόμη και να σας διδάξουν.

Μερικές φορές οι ψυχοναύτες μπορεί να ακούνε ή να φαντάζονται φωνές, ή σκέψεις που φαίνονται να μην είναι δικές τους και  μπορεί να μπουν στο μυαλό τους. Αυτό από μόνο του δεν είναι απαραίτητα κακό, ανάλογα με το ποια μηνύματα λαμβάνονται και με ποιον τρόπο αντιδράτε σε αυτά. Τα ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ μπορεί να προκύψουν αν ο ψυχοναύτης ξεχάσει ότι βρίσκεται σε μια πολύ υποβλητική κατάσταση του μυαλού, και να καταλήξει να πιστέψει τις φωνές ή τις σκέψεις που μπορεί να είναι παραπλανητικές ή εύκολα παρερμηνευμένες. Ομοίως, μπορεί να γίνει δύσκολο να διακρίνει κανείς το νόημα ή τη σημασία των οραμάτων ή των εσωτερικών φωνών, που μπορεί να είναι προβληματικές εάν το περιεχόμενο φαίνεται απειλητικό ή απαίσιο. Μερικοί λένε ότι «μόνο τα κακά πνεύματα» ακούγονται στο αριστερό αυτί. Μερικές φορές συναντώνται πραγματικές οντότητες, οι οποίες μπορεί να φαίνεται ότι έχουν οπτική ή/και φυσική μορφή ή μπορεί να είναι καθαρά «αισθητή» ως μια παρουσία. Εδώ αξίζει να θυμόμαστε ότι ακριβώς επειδή μια οντότητα ή φωνή παρουσιάζεται στο νου, δεν σημαίνει ότι αυτή η οντότητα είναι απαραίτητα ειλικρινής μαζί σας ή ότι έχει στο επίκεντρο το καλό σας. Όσοι έχουν εμπειρία με το πεγιότ υποδηλώνουν πως αυτός ο κάκτος μεσκαλίνης – ο πιο αργά αναπτυσσόμενος στον κόσμο – είναι ευγενής εξαίρεση, με τις συμβουλές ή τις πληροφορίες που ελήφθησαν με αυτό το «μέσο» να αποδεικνύονται Ειλικρινείς με συνέπεια (Trout & Friends 1999).

Ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις,είναι γενικά καλύτερο να ανασταλεί η κρίση σχετικά με τις πληροφορίες που λαμβάνονται, μέχρι να μπορείτε καλύτερα να αξιολογήσετε αν μια πληροφορία που λαμβάνεται υπό την περίσταση της υπερβατικής εμπειρίας φαίνεται να έχει νόημα – ή ακόμα και αν έχει νόημα, αν  συμβαδίζει με την ηθική που θεωρείτε αξιότιμη. Με εξάσκηση μπορείτε να μάθετε να ακούτε μόνο τις διδασκαλίες που μιλάνε στην καρδιά σας και να σας προσφέρουν την αλήθεια και την αγάπη ως δρόμο. Αν αυτές οι αντιληπτές οντότητες είναι απλά οι προβολές της ανθρώπινης ψυχής είναι θέμα συζήτησης που μπορεί να είναι αδύνατο να διευθετηθεί. Στο πλαίσιο του Θιβετιανού Βουδισμού, αναφέρεται  ότι «οι βουδιστικές θεότητες θα μπορούσαν να γίνουν κατανοητές τελικά ως ανάμειξη των δημιουργικών δυνάμεων της φύσης και της ανθρώπινης συνείδησης,ενώ οι δαίμονες γίνονται αντιληπτοί ως παράφωνες και εμμονικές δυνάμεις απληστίας, φόβου και επιθετικότητας που προκύπτουν από την ψευδαίσθηση ενός ξεχωριστού εαυτού» (Dunham et al. 1993). Στην τελική όμως εσείς επιλέγετε πως ερμηνεύετε αυτά τα «φαινόμενα».

Μερικές φορές, με υψηλές δόσεις, μπορεί να χάσετε την επίγνωση του σώματός σας. Το συναίσθημα αυτού που συμβαίνει μπορεί να είναι πολύ τρομακτικό και συχνά εμφανίζεται στο προσκήνιο ο φόβος του θανάτου. Η ψυχοθεραπεύτρια Ann Shulgin έχει αναφέρει πως αν θέλετε να αφεθείτε και να πέσετε στον «θάνατο του εγώ», υποσχεθείτε στον εαυτό σας ότι θα επιστρέψετε το σώμα σας και βρείτε ένα ασφαλές και άνετο μέρος όπου μπορείτε να ξαπλώσετε ή να καθίσετε ανενόχλητοι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Εάν θέλετε να παραμείνετε ριζωμένοι στο φυσικό επίπεδο, αναπνεύστε βαθιά και δραστηριοποιηθείτε όσο παραμένετε σε ηρεμία – μετακινηθείτε, προσπαθήστε να μιλήσετε με έναν φίλο που είναι παρών, οτιδήποτε κρατάει την προσοχή σας στο περιβάλλον σας. Τα ψυχεδελικά μπορούν να σας κάνουν να αμφισβητήσετε όλα όσα είχατε προηγουμένως αποδεκτεί ως γεγονός, επομένως είναι σημαντικό να μην εργάζεστε προς τα πίσω και να διαγράφετε την ψυχολογική πρόοδο που έχετε ήδη κάνει, παίρνοντας καταστροφικές αποφάσεις σε μια παρορμητική στιγμή. Μόνο εσείς μπορείτε να ξέρετε τι σημαίνει αυτό για εσάς. Οι βαθύτερες σφαίρες του μυαλού μπορεί να καταλήξουν σε ένα νοητικό ναρκοπέδιο ή σε ένα λαβύρινθο από τον οποίο κάποιοι δεν επιστρέφουν ποτέ πλήρως.

Ένας ψυχοναύτης μπορεί να αισθάνεται πως τρελαίνεται και πως δεν θα επιστρέψει ποτέ «πίσω». Μερικές φορές οι άνθρωποι καταπονούνται από έντονα συναισθήματα «κακής» παρουσίας και μπορεί να πιστεύουν ότι έχουν συνάψει άθελά τους κάποιο είδος δαιμονικής συμφωνίας μέσω των ψυχεδελικών. Πολλοί άνθρωποι με χριστιανική καταγωγή έχουν ήδη αποφάσισει ότι αυτό είναι πράγματι έτσι, χωρίς να έχουν προσπαθήσει πραγματικά αυτές τις ουσίες. Πρώιμες αφηγήσεις από ιεραποστόλους στον «Νέο Κόσμο» περιέγραφαν συχνά τους «Ινδιάνους» ως καταναλωτές ιερών φυτών για συνομιλίες με το διάβολο. Δυστυχώς, λόγω μιας τέτοιας άγνοιας και του δόγματος που τροφοδοτείται από αυτήν [και αντίστροφα, η άγνοια που τροφοδοτείται από το δόγμα], Χριστιανοί που αποφασίζουν να πειραματιστούν με ψυχεδελικά είναι πιο πιθανό από άλλους να κάνουν ταξίδια με τρομακτικές και μπερδεμένες «κακές» προεκτάσεις.

Στις κοινωνίες μας οι περισσότεροι άνθρωποι κυβερνώνται από υποσυνείδητο φόβο και απέχθεια για τον εαυτό τους. Δεν μπορούν να αποδεχτούν τον εαυτό τους για αυτό που είναι ή να επικοινωνήσουν με άλλους, χωρίς να κρύβονται πίσω από μάσκες. Η προσκόλληση σε αυτές τις μάσκες και το «πάσο» στον φόβο ή την απόγνωση να καλλιεργηθούν, είναι η αιτία για πολλά «κακά ταξίδια». Στις ρίζες τους, σχεδόν όλες οι δυσκολίες που μπορεί να συναντήσετε μέσα σε ένα κακό ταξίδι προέρχονται από φόβο. Όλοι έχουν κάποιους φόβους, αν και σε πολλούς από εμάς είναι θαμμένοι τόσο βαθιά μέσα στην ψυχή μας που μπορεί να χρειαστεί μια τραυματική εμπειρία, όπως ένα κακό ταξίδι πριν καν κάποιος αντιληφθεί ακόμα και την ύπαρξη τους.

Μπορεί να καταλήξετε να συνειδητοποιήσετε πως ο φόβος έχει μόνο τη δύναμη που του δίνετε επιτρέποντάς του να ριζώσει και να καλλιεργηθεί. Γνωρίζοντας ότι ό,τι θα συμβεί, θα συμβεί, και ότι στην ουσία δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο από το να ζούμε στιγμή προς στιγμή έντιμα και προσγειωμένα, κάποιες φορές απελευθερωνόμαστε από τη λαβή του φόβου. Πώς αντιμετωπίζετε αυτούς τους φόβους καθώς αυτοί γίνονται εμφανείς είναι ένα προσωπικό και ατομικό θέμα, το οποίο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη φύση και τους φόβους σας. Ψυχεδελικές καταστάσεις της συνείδησης μπορεί να μας δώσουν την ευκαιρία να μάθουμε πώς να απορρίπτουμε τα δεσμά της καταστροφικής σκέψης, για να προχωρήσουμε προς τις υψηλότερες φιλοδοξίες μας, αντί να λιμνάζουμε ή να σκάβουμε βαθύτερες τρύπες για τον εαυτό μας. Η επιλογή είναι δική σας και μόνο δική σας!

Παρένθεση : Το Μάτι της Καταιγίδας

 Πρέπει να γίνει μια ειδική αναφορά σχετικά με τα DMT, 5-methoxy-DMT και salvinorin A. Οι επιδράσεις αυτών των ψυχεδελικών είναι από τις ισχυρότερες – σε μέτριες έως μεγάλες δόσεις είναι οι πιο πιθανό οι απροετοίμαστοι να κατακρημνιστούν σε αρνητικές αντιδράσεις. Παρά το γεγονός ότι παρατηρείται παρόμοια χρονική πορεία, όσον αφορά την έναρξη και τη διάρκεια τους, αυτές οι τρεις ουσίες έχουν όλες πολύ διαφορετικά αποτελέσματα, και η σαλβινορίνη Α ανήκει σε μια περίεργη κατηγορία από μόνη της. Οταν καπνίζονται [ή κατά προτίμηση όταν ατμίζονται), αυτές οι ουσίες δρουν πολύ γρήγορα, και τα αποτελέσματά τους υποχωρούν επίσης σχετικά γρήγορα. Η ένταση της κορύφωσης της εμπειρίας, όταν έχει καταναλωθεί μια πλήρως δραστική δόση, πράγματι προκαλεί δέος. Χωρίς επίγνωση [ή μόνο ασαφή επίγνωση] του φυσικού περιβάλλοντος, το σώμα ή ο εαυτός παραμένει, αλλά από εκεί και πέρα, τα αποτελέσματα μπορεί να διαφέρουν πολύ μεταξύ των ενώσεων και μεταξύ διαφορετικών ανθρώπων σε διαφορετικούς χρόνους. Αυτές οι ουσίες μπορούν να καταργήσουν απολύτως κάθε προκατάληψη της «κανονικής» πραγματικότητας. Συχνά παρατηρείται ακραία χρονική παραμόρφωση [όταν υπάρχει ένα εγώ παρόν για να τη βιώσει], σε σημείο που η κορύφωση μπορεί να φαίνεται να διαρκεί για ώρες, μέρες ή σπάνια ακόμη και εβδομάδες ενώ στην πραγματικότητα θα έχετε επίγνωση του φυσικού εαυτού σας μέσα σε 5 λεπτά περίπου, και θα αισθάνεστε σχετικά «νηφάλιοι» μέσα στην ώρα. Πολλοί άνθρωποι που είχαν μια τρομακτική εμπειρία κατά τη διάρκεια της κορύφωσης φαίνονται πολύ χαρούμενοι και εκστατικοί όταν το περιβάλλον αρχίζει να επιστροφή στην εξοικείωση, τουλάχιστον εν μέρει λόγω του ότι είναι τόσο χαρούμενοι που η αλλοίωση δεν ήταν μόνιμη! Η παραμόρφωση του χρόνου είναι επίσης ένα κοινό υποκειμενικό φαινόμενο με άλλα ψυχεδελικά, αν και γενικά σε λιγότερο ακραία έκταση. Οι Fischer et al. (1961) δίνουν μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για τη φύση του χρόνου και την αντίληψή του σε συνάρτηση με ψυχοδραστικά φάρμακα.